گوجه فرنگی ریز گیلاسی طبیعی حاوی آنتی اکسیدان بیشتری است. آنتی اکسیدان ها، به ویژه پلی فنول ها، در گوجه فرنگی ها هنگام رسیدن تشکیل می شوند.
از آنجایی که گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک به زمان بیشتری برای رسیدن نیاز دارند (برخلاف گوجه‌فرنگی‌هایی که با مواد شیمیایی برای رسیدن سریع‌تر پمپ می‌شوند)، احتمالاً دارای سطوح بالاتری از پلی فنول‌ها هستند.
مطالعه ای توسط دانشمندان دانشگاه بارسلونا و موسسه بهداشت اسپانیا انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که گوجه‌فرنگی ارگانیک دست بالا را دارد.
آنها دارای غلظت بالاتری از فلاون ها مانند اسیدهای فنولیک و هیدروکسی سینناموئیل کوئینیک، فلاونون هایی مانند نارینژنین و فلاونول هایی مانند کورستین و روتین بودند.
گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک نیز دو برابر غلظت کامفرول، فلاونوئید دیگر با خواص آنتی‌اکسیدانی قوی دارند.
این تفاوت بین گوجه‌فرنگی ارگانیک و گوجه‌فرنگی معمولی، طبق نظر کارشناسان (یکی از آنها استفان کافکا، دکترای زراعت است)، می‌تواند در درجه اول به نحوه بارور شدن این دو نوع گوجه‌فرنگی بستگی داشته باشد.
در حقیقت گوجه فرنگی های معمولی کود تجاری ساخته شده از نیتروژن معدنی محلول دریافت می کنند. گیاهان این نیتروژن را خیلی سریع می گیرند و زود می رسند.
اما گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک نیتروژن خود را به‌طور طبیعی از کود به دست می‌آورند. این ماده آلی ابتدا باید توسط میکروب های موجود در خاک تجزیه شود و سپس نیتروژن به گیاهان رها شود. طول می کشد.
گیاهان ممکن است کندتر رشد کنند، اما زمان بیشتری برای تولید متابولیت های ثانویه گیاهی یا به عبارت ساده، مواد سالم واقعی مانند فلاونوئیدها دارند.
گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک حاوی مقادیر بیشتری ویتامین C هستند (۵۷ درصد بیشتر از گوجه‌فرنگی‌های معمولی). بله، آنها می توانند کوچکتر باشند، اما دوز بالاتری از مواد مغذی سالم دارند. این واقعیت که آنها با مواد شیمیایی درمان نمی شوند، تولید مواد مغذی را در میوه تشویق می کند.
جالب‌تر اینکه گوجه‌فرنگی‌های ارگانیک هیچ آفت‌کشی برای محافظت از میوه در برابر آفات دریافت نمی‌کنند.
