تئوفیلین یک آلکالوئید مشتق شده از چای سبز است که به عنوان یک برونش گشادکننده خفیف عمل می کند.
در چایی سبز کیلویی دم کرده، مقدار کمی تئوفیلین وجود دارد. فقط حدود یک میلی گرم در لیتر که به طور قابل توجهی کمتر از دوز درمانی است.
چای سبز به طور کلاسیک برای درمان آسم و برونشیت خفیف استفاده می‌شود، اگرچه سایر داروهای ضد آسم قوی با فواید درمانی بیشتر در دسترس هستند، چای سبز ممکن است برای مشکلات خفیف تنفسی مفید باشد و حتی برای کودکان بی‌خطر باشد. اما چای سبز نباید به عنوان داروی آسم استفاده شود. تفاوت در مقدار تئوفیلین بین چای سبز/سیاه ناچیز است.
تعدادی از اظهارات در وب سایت های منتخب وجود دارد مبنی بر اینکه استفاده از کاغذهای فیلتر کیسه ای می تواند اثرات سلامتی داشته باشد زیرا آنها با اپی کلروهیدرین ساخته شده اند یا با آن پوشانده شده اند که به عنوان یک سرطان زا بالقوه در نظر گرفته می شود.
اظهارات در بهترین حالت ناآگاه و گمراه کننده هستند و این بیانیه که از اپی کلروهیدرین برای پوشش دادن کاغذ استفاده می شود نادرست است.
مواد کاغذ صافی مورد استفاده کاملاً مطابق با الزامات قانونی مربوطه و دستورالعمل‌های عملکرد خوب برای کاغذهایی هستند که مستقیماً با مواد غذایی در تماس هستند .
چای سبز در اواخر قرن شانزدهم در عصر اکتشاف، زمانی که اکتشافات گسترده در خارج از کشور بود، به اروپا آمد. فیلسوفان طبیعی بسیاری از گیاهان جدید را کشف کردند که آنها را جمع آوری کردند و برای داروها یا مصرف عمومی استفاده کردند.
گیاهان با خواص محرک مانند قهوه تیمی، شکلات، تنباکو و جینسینگ مورد توجه خاص قرار گرفتند. اروپایی ها کاربردهای دارویی گیاهان را از مردم محلی آموختند. با این حال، آسیایی‌ها نسبت به اینکه خواص درمانی چای سبز بر سلامت اروپایی‌ها تأثیری خواهد داشت، تردید داشتند و ادعا کردند که ارزش دارویی آن منحصر به آسیایی‌ها است.
