اولین بیل مکانیکی کوماتسو 300 با استفاده از فناوری هیدرولیک در سال 1882 توسط Sir W. G. Armstrong & Company در انگلستان ساخته شد، جایی که در ساخت اسکله هال مورد استفاده قرار گرفت.
برخلاف بیل مکانیکی های امروزی که از سیال هیدرولیک استفاده می کنند، از آب برای کارکرد عملکردهای هیدرولیک استفاده می شد.
همچنین، این یک ماشین هیدرولیک واقعی نبود، بلکه یک ماشین ترکیبی بود که از کابل برای کار با سطل استفاده می‌کرد، اما با یک سیلندر هیدرولیک که مجموعه‌ای از نوارهای ضربی را به کار می‌برد.
این ایده موفقیت آمیز نبود، نه در این دستگاه و نه در ماشینی با طراحی مشابه که توسط فرانک اف آرمسترانگ نامربوط برای شرکت معدن آهن پن در ایالات متحده در سال 1914 ساخته شد.
اولین بیل مکانیکی تمام هیدرولیک که فقط از چهار سیلندر بخار مستقیم و بدون کابل یا زنجیر استفاده می کرد، بیل مکانیکی مستقیم بود که توسط شرکت ماشین کیلگور در سال 1897 ساخته شد.
کیلگور چندین مزیت را برای طراحی در مقایسه با بیل های معمولی با کابل یا زنجیر تبلیغ کرد. تقریباً به طور کامل از فولاد ساخته شده بود و آن را محکم می کرد.
تمام حرکات، از جمله هر انتهای حرکت سیلندر، بالشتک شده بود، و باعث از بین رفتن ضربه یا آسیب در هنگام کار با حرکت کامل با سرعت بالا شد.
استفاده از سیلندرهای بخار برای همه عملکردهای سطل، دامنه حرکتی را بر خلاف بیل های دیگر به دیپر می داد. برخلاف اکثر بیل‌های دیگر، می‌توانست به صورت افقی شلوغ شود، و می‌تواند سنگ‌ها و موانع دیگر را راحت‌تر از سایر بیل‌ها دستکاری کند.
تمام حرکات آن قدرت برابر داشتند سطل را می توان تحت بار از بانک خارج کرد، به جای اینکه مجبور شود آن را به سمت بالا بکشید تا برش را پاک کنید.
اگر بیل از ریل خارج شد، می‌توان با اعمال قدرت کامل در تمام حرکات سطل، آن را دوباره روی ریل برد. دیپر را می توان با سیلندرها به شدت تکان داد تا مواد گیر کرده در داخل آن جدا شود.
با حذف زنجیر، کابل، شیار، درام، کلاچ اصطکاکی، چرخ دنده و موتورهای بالابر، طراحی آن بسیار ساده و با قطعات کم کار شد سادگی به عملکرد آن گسترش یافته است.
چهار سیلندر توسط دو اهرم کنترل می شد و حرکت دست مهندس روی هر اهرم دقیقاً و فوراً در سطل تکرار می شد.
