مقاله آموزشی در مورد شکلات شکلات در همه اشکال آن چیزی است که من و بسیاری دیگر تقریباً هر روز دوست دارم از آن لذت ببرم. اما شکلات که امروزه از آن استفاده می شود، با زمانی که برای اولین بار از آمریکای جنوبی در قرن شانزدهم وارد اروپا شد، کاملاً متفاوت است.
برای مردم بومی آزتک، کاکائو به عنوان نوشیدنی مصرف می شد و اهمیت فرهنگی و دارویی زیادی داشت. تقریباً به عنوان نوشدارویی در نظر گرفته می شد که می تواند بیماری های مختلف از جمله تب، اسهال، خستگی، آنژین صدری و پوسیدگی دندان را درمان کند.
شکلات لینت در ایران بین مردم محبوبیت زیادی دارد
به احتمال زیاد دلیل هر گونه فواید بالقوه به دلیل غلظت بالای پلی فنول های موجود در کاکائو طبیعی – معروف به فلاوانول های کاکائو است. پلی فنول ها ترکیبات آنتی اکسیدانی در میوه ها و سبزیجات هستند که از بدن در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند. 
بیش از حد با بیماری های مختلف مرتبط است. بنابراین، در حالی که کاکائو ممکن است درمان آن چیزی نباشد که زمانی تصور می‌شد، تحقیقات نشان می‌دهد که آن چیزی بیش از یک لذت گناه‌آمیز است.
شخصی که تصور می شد مسئول آغاز ادغام کاکائو در اروپا باشد، هرنان کورتس، یک فاتح اسپانیایی (سرباز و کاشف) پس از بازگشت از “دنیای جدید” بود.
در سال 1518، کورتس و افرادش به مکزیک کنونی رسیدند و به سمت پایتخت آزتک ها یعنی تنوچتیتلان حرکت کردند. اسپانیایی‌ها در دوران اقامت خود در مکزیک، نوشیدنی تلخی به نام «چیکولاتل» را چشیدند.
این نوشیدنی حاوی دانه های کاکائو برشته بود که خرد شده و سپس در آب با ادویه و فلفل جوشانده می شد.یک زن آزتک در حال ریختن شکلات از ظرفی به ظرف دیگر است.
اولین قرار گرفتن در معرض نوشیدنی برای اسپانیایی ها تجربه مطلوبی نبود – زیرا آن را خیلی تلخ و تقریبا ناخوشایند می دانستند. اما کورتس با دیدن مونتزوما دوم، پادشاه آزتک ها، که حدود 50 بار در روز این نوشیدنی را مصرف می کند، به پتانسیل کاکائو علاقه مند شد و به دنبال آن بود که آن را پس از فتح خود به اسپانیا بازگرداند.
